Permanente beschikbaarheid van elektriciteit is geen zekerheid meer. Dit maakt het onderwerp industriële flexibiliteit, het tijdelijk op- en afschalen van de productie, uiterst actueel. Vooral een voorspeld tekort van 9GW aan elektriciteit gedurende gemiddeld 500 uur per jaar in 2030, betekent een grote uitdaging. Dit zorgt ervoor dat industriële flexibiliteit geen bonus is, maar noodzaak. En voor veel industriebedrijven vergen elektrificatie en flexibilisering een fundamentele aanpassing van hun manier van werken.
In 2050 moet Nederland volledig klimaatneutraal zijn. Voor de industrie komt deze energietransitie vooral neer op een elektrificatieslag. Die elektriciteit zal zoor het overgrote deel van de variabele bronnen zon en wind komen. Flexibiliseren van de vraag is een belangrijk antwoord op dit variabele aanbod. Het einde van een vanzelfsprekend energie-aanbod introduceert een nieuwe realiteit. Hoe kunnen we daar in de praktijk mee omgaan?
TKI Energie en Industrie publiceerde een whitepaper over het onderwerp: ‘Industriële flex: de complexe opgave van de flex’. Andreas ten Cate van ISPT schreef eraan mee.
Het whitepaper inventariseert de mogelijkheden voor flexibilisering, doet daarbij observaties, trekt conclusies en komt met aanbevelingen.